"Dokuzuncu Gezegen"

  Gözleri ateş saçan dişi bir kurdun pençesinde, yırtılmış ruhum kan revan içinde. Yaprakların o naifliği yüzümde, ayaklarım vahşi bir diyarın üzerinde.   Altımdan sıyrılıp yükselince yeryüzü, düşecek sanki üzerime gökyüzü. Ellerime sığmış hüzün dolu bulutlar, alabora olmuş bugünler ve yarınlar.   Kayboldum enkaz altında anılar kefil. Umuda doğru açılan o pencereler, sonsuza dek kapanmışlar yüzüme.

  Keşke denen bir şehirde, hüzünlü atıştırır damlalar. Yüzlerde pişmanlığın izleri, masalar hep boş.   Alelade yazılmış mektuplar, postacılar terki diyar. Bir çift söze muhtaç insanlar, kafalar hep boş.   Hasret kokulu rüzgarlar, hislere tercüman arıyor. Sevmeyi bekleyen varda, kalpler hep boş.