"Dokuzuncu Gezegen"

Durur muydu orada bir yerde yaşamak,  yaşamak seni ve tüm hikayeleri sil baştan.  Bu heyecan kalbimi delik deşik yapar mıydı,  bir savaş meydanında,  yoksa sular mıydık bahçemizdeki çiçekleri aşkla.  Yeter miydi gerçekten sevmek,  sevmek çözer miydi bizi, dilimizi.  Kimsenin çaresizlikten susmadığı bir yer kaldı mı?  Bir yer var mı hala gidilecek,  çirkin kelimelerin değmediği.  Bir yer varsa söyleyin bu gezegeni mahvetmeden varılacak.  Bir kehanet miydi yaşamak dedikleri.  Önce dağları devirecek,  sonra nehirleri içecek bir canavar mıydı yaşamak.  Uçmak kirli miydi özgürce uçmak?  Hangi devirde kaldı o berrak sular,  kızıl ağaçlar sadece güneşin renginden değil miydi şimdi bu saatlerde.  Neden koalalar evsiz kaldı ve kırlangıçlar gitti gökyüzünden?  Biz yeterince sevemedik mi bu yeryüzünü,  o yüzden mi tükettik koca bir yılı şimdiden?  Çözüm madem sevmek ve paylaşmaktı,  neden çölleşti denizlerimiz?  Hala derin bir nefes alabiliyorken,  hala denizlere açılabiliyorken düşmeliyiz peşine

Her şey kötü gitse bile hayatlarımızda, yine de orada iyi şeylerin bizi beklediğine inanırız bazımız. Bazılarımız elinde kalan son kişiye veya son fırsata sarılır. Kopan fırtınaları, feryatları, acıları duymazdan gelip işimize dört elle sarılırız. Bazılarımız dünyayı değiştirebilmek için sabah 5'te kalkar ve rutinine başlar. Çalışır çalışır daha çok çalışır. Saatler gittikçe büyüyen galaksiye sığmaz olur geceleri de çalışır. Yaşamaya devam ederken, şarkılar çalınır, yine şiirler yazılır, âşık olunur ve bir sürü şey işte. Nihayetinde bu dünyadan giderken klasik birkaç cümle kurulur hakkımızda. İyi insandı, herkese yardım ederdi, çok inatçıydı, hep sessizdi gibi. Yazdıklarınız, yaptığınız işler unutulur ve tozlu raflara kaldırılır en sonunda. Şimdi o tozlu raflardan bakıyoruz hayatlarımıza, geriye ne kaldı bizden? Neden gelmiştin bu gezegene, sen gerçekten hangisiydin o tanımlamaların? Belki hepsiydin belki de hiç biriydin. Şimdi sonsuz bir boşlukta mısın yoksa yepyeni bir g