Şairlerin Dünyası: Nilgün Marmara, TÜRK KADIN YOLU

-------------------------------------------

Ben sana olmalıyım,

Bana sen bir kaynak.

Görüyorum geç, kıyım çok yakın!

Biliyorum artık mut uzaklığını.

Sen yüzümü götürmüyorsun,

Kendi gözünü bile!

--------------------------------

Bu dünyayı başka bir hayatın bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu Nilgün Marmara. O çok özel biriydi pek çok insan için.

Bilinç altımızda yatan o kıyametin habercisiydi sanki, Nilgün Marmara. Tıpkı o şiirinde bahsettiği; 

Bir kediydi belki bu dünya, 

sinsice aklımızı okuyan 

ve bacaklarımıza sürtünerek bize mırıldayan. 

Belki kulak vermeliydik o sese. 

Belki de düşmemeliydik, o tatlı bıyık altından gülümsemelerine.

Hep gelirdi üzerimize hayat olmadık anlarda, 

tüyleri sıcacık bir kedi gibi. 

Ne vakit elimizi uzatsak acıtırdı hayat.

Suçlu bir kedi gibi kalbimize bir çizik atarak. 

Ah Nilgün Marmara!! Neydi ki seni derinden yaralayan? 

Anlayışsız hayat mıydı seni koparan yaşamaktan? 

Sebebi neydi dizelerinde gizlenmiş, o sessiz çığlıklarının?

Bu dünyada yeterince dinlenemedi mi yüreğin? 

Kimse anlayamazdı o satırlarındaki gizemi..

Kalbimizde bir sızısın sen, 

çünkü bir kedi kadar sessizdi gidişin.

Doğum günün anısına...